حضور دکتر محمد نور عالم از کشور بنگلادش در بین طلاب مدرسه علمیه حضرت نرجس(س) یزدانشهر روز یکشنبه مورخ 22/2/93 به مناسبت میلاد امام جواد(ع) و مولی الموحدین امیرالمومنین علی(ع) و روز پدر.
خلاصه ای از زندگی نامه ایشان
محمد نور عالم در خانواده ای سنی مذهب متولد و رشد یافته اند. اما در دوران دبیرستان با مطالعه ی زندگی نامه امام خمینی(ره) بنیان گذار جمهورری اسلامی به کشور ایران و حضرت امام علاقه مند شده و به ایران سفر نمودند، پس از عزیمت به ایران در حوزه علمیه قم و تهران مشغول تحصیل شده و به کسب علم پرداختند و برای آموختن زبان فارسی مدتی را در استان اصفهان و شهرستان نجف آباد گذراندند، وی موفق به کسب دو دکترا و حتی اجازه ی اجتهاد از سوی برخی علمای قم گشته اند . ایشان با تبلیغ در کشورهای بنگلادش، چین، استرالیا، فرانسه و…بالغ بر 50 هزار نفر را به مذهب تشیع هدایت نموده است.
محمد نور عالم در سخنان خود اظهار داشت:
در دوران نوجوانی کتابی در مورد جنگ صفین که بین معاویه و حضرت علی(ع) روی داد مطالعه نمودم و در ذهنم این سوال پیش آمد، مگر می شود بین دو صحابه پیامبر نزاع پیش بیاید مگر نبی اکرم(ص) نفرمودند صحابه من به سان ستارگانی هستند که هر یک به دیگری اقتدا کند؟ هر دو هدایت یافته اند پس چگونه افتراق بین دو صحابه پیش آمده و باید به کدام اقتدا کرد این سوال را از امام جماعت مسجد پرسیدم ولی متاسفانه با واکنش شدید و بسیار بد با آن روبرو شدم علت واکنشش نام حضرت علی(ع) بود که بر زبان آوردم.
وی در ادامه آورد: اساساً فضای خارج از ایران شاید از لحاظ مادی وتکنولوژی یشرفته باشد، اما از لحاظ معنوی فقیر هستند این جرقه وسوال نا تمام تا زمان انقلاب در ذهن من بود بعد از آن که سخنان امام خمینی راشنیدم در رابطه با سرنگون کردن حکومت طاغوت ….وبعد ازآن تبلیغات سفارت ایران دربنگلادش را مشاهده کردم که زندگی نامه ی شهدا وامام را به صورت نمایشگاه دراختیار عامه می گذاشت علاقمند شدم جواب سوالاتم را در ایران جستجو کنم و این گونه شد که به ایران آمدم و شروع به تحصیل نمودم اکنون نیز افتخار می کنم به ایران گرچه شناسنامه ایرانی ندارم اما خود را یک ایرانی می دانم. وی در پاسخ به سوال یکی از طلاب که نظر ایشان را در مورد مقام معظم رهبری و اینکه وجود ایشان را چگونه برای دیگران اثبات می کند، پاسخ داد: در رابطه با مقام عظمی ولایت از جوانب مختلف باید صحبت کرد به غیر مسلمان می گوییم آیا شما رهبری سیاسی مملکتی را سراغ دارید که از فساد مالی و اخلاقی دور باشد و افکار سیاسی ایشان تا این اندازه بکر باشد. سران بزرگترین دولتها فاسد ترین افراد هستند. سالمترین فرد جهان از لحاظ اخلاق، اداره و سیاست مقام رهبری هستند. آیا کوچکترین سندی وجود دارد که نشانگر فساد مالی و فساد اخلاقی ایشان باشد؟
و اما برای شیعه می توان گفت: مانندی مثل ایشان نداریم از لحاظ مدیریت، فقاهت، اخلاق، علم و دشمن شناسی و جهان شمول بودن افکارشان که همه انسانها را در بردارد…