علل ظاهری غیبت امام زمان(عج)
یکی از شدیدترین و سختترین امتحان الهی مسئله غیبت است که انسان میتواند در این زمان ایمانش را محک بزند.
از طرفی گفته میشود که ظهور حضرت مهدی به دلیل ناشایستگی جوامع بشری است و اگر خواهان ظهورید باید خود را تغییر دهید و از سوی دیگر گفتهشده که زمانی ایشان ظهور میکنند که ظلم و ستم بیداد کند. این تناقض ظاهری را چگونه باید پاسخ داد؟
عدم قابلیت و ناشایستگی اولاً بخشی از علت غیبت است نه تمام علت. امام صادق (ع) فرمود: علت غیبت آن حضرت پس از ظهورش كشف خواهد شد؛ اما علت ظاهرى غیبت امورى است كه برخى از آنها عبارت است از:
موضوع: "اهل البیت علیهم السلام"
در مورد دیدن حضرت مهدی(ع)، اگر کسی بتواند آنقدر ارتباط عمیق قلبی خود را با حضرت محکم کند که شایستگی حضور در پیشگاه قدس او را پیدا کند قطعاً امکان چنین حضوری برای او فراهم است. برای دیدار با امام زمان (عج) توصیهها و ادعیه فراوان ذکر شده است. در این مطلب، دعاها و زیازات مجرب برای دیدار با امام زمان را بیان نمودهایم. با دلگرم همراه باشید.
ملاقات با امام زمان (عج)
امام مهدی (زمان) کیست ؟
وی یگانه فرزند امام عسکری علیه السلام یازدهمین امام شیعیان است.
امام مهدی(عج) در سحرگاه نیمه شعبان 255 ق در سامرّا چشم به جهان گشود نامادرش نرجس یا نرگس است و پس از پنج سال زندگی تحت سرپرستی پدر، و مادر بزرگوارشان نرجس خاتون، در سال 260 ق به دنبال شهادت حضرت عسکری علیه السلام ـ همچون حضرت عیسی علیه السلام و حضرت یحیی علیه السلام که در سنین کودکی عهده دار نبوّت شده بودند ـ در پنج سالگی منصب امامت شیعیان را عهده دار شدند. آن بزرگوار پس از سپری شدن دوران غیبت با تشکیل حکومت عدل جهانی احکام الهی را در سرتاسر زمین حاکمیت خواهد بخشید.
مشهور میان علمای امامیه آن است که سر مبارک سیدالشهدا(ع) را امام سجاد(ع) پس از چهل روز از شهادت در روز اربعین اول آورده و به جسد مطهر در کربلا ملحق نمودهاند.
از جمله زمانهایی که اهتمام زیادی به برپایی عزاداری سیدالشهدا داده شده روز بیستم ماه صفر، مصادف با اربعین سیدالشهدا است که سیره مستمر شیعه از زمان اهلبیت نیز بر آن جاری بوده است. چنانچه میبینیم در این ایام افراد از هر طرف رو به کربلا آورده و به زیارت قبر مطهر امام حسین (ع) اهمیت فوقالعادهای داده میشود.
چگونه حال و هوای خانه را محرمی کنیم؟
اگر کسی با شنیدن مصیبتهای اباعبدالله الحسین (ع) چشمهایشتر شده یعنی از این غصه اشکی به چشمش بنشیند، خداوند گناهانش را میبخشد و اگر اشکی بر گونهاش روان شود، بهشت بر او واجب میشود.
در تفسیر عرفانی و صوفیانه از عاشورا مطرح میشود حسین بن علی(ع) انسان کاملی بود که با شهادتش بستری فراهم کرد تا با توسل به او از همه آلودگیها پاک شویم و به دست او به سعادت و کمال برسیم…
در طول سال هر خطایی که مرتکب میشویم، هر گناهی که از ما سر میزند، حقی که از کسی ضایع میکنیم و یا به وظیفه خود عمل نمیکنیم را میخواهند در ماه محرم با گریه بر مصیبت اباعبدالله(ع) جبران کنند؛ گویی که ما همچون مسیحیان حسین بن علی(ع) را شهید راه از بین بردن گناهان امت میدانیم.
روز دهم محرم که با عنوان عاشورا شناخته شده، روز معرفت، محبت، حماسه و سوگ است.
روز عاشورا، روز محاصره و عطش و شمشیر، شوق و عشق از افق کربلا دمید. مسافران تهجد و شبزندهداری، آزادگان و وارستگان از هر چه بند و اسارت و تردید، آماده شدند. نه در چشمها نشانی از خستگی بود و نه در چهرهها نشان تشویش و پریشانی و شکستگی. عطر نفسهای عاشقان بوی نیایش شبانه داشت و قلبشان روشنای ذکر و محبت و ایمان. وقتی فجر فواره زد، صدای دلنشین اذان علیاکبر (ع) چهار سوی دشت بیتاب را فرا گرفت تا زیباترین نماز صبح عالم برپا شود. فرشتگان به تماشا آمدند. چهار هزار فرشته که با پرچم سپید به یاری آمده بودند و امام حسین (ع) حضورشان در کربلا را به پس از شهادت خود و یاران خبر داده بود. به سرانگشت یارانی را به هم نشان میدادند که تاریخ، پاکتر و پاکبازتر از آنان ندیده بود.
شمربنذیالجوشن ضبابی با نامه عبیداللهبنزیاد در بعد از ظهر تاسوعا وارد کربلا شد.
آمدن شمربنذیالجوشن ضبابی به کربلا مهمترین و بزرگترین حادثه روز نهم محرم (تاسوعا) به حساب میآید. شمر با نامه عبیداللهبنزیاد در بعد از ظهر روز تاسوعا وارد کربلا شد؛ بنابراین گزارش، با ورود شمر به کربلا و آوردن نامه عبیداللهزیاد، عمرسعد دریافت که موقعیتش در خطر است و شمر سر جانشینی او را دارد. گفت:وای بر تو! خداوند تو و خانهات را از آبادانی دور کناد. (خانهات خراب باد.)ای پیس! نگذاشتی کار به صلح بینجامد. حسین هرگز تسلیم نخواهد شد. او فرزند علیبنابیطالب است. به ناچار با او خواهم جنگید.
شمر پس از خواندن نامه، از عمرسعد پرسید چه خواهی کرد؟ اگر اطاعت عبیدالله میکنی بکن وگرنه فرماندهی را به من بسپار.
صفحات: 1· 2
خبر حفر چاه در روز هشتم محرم به عبیداللهزیاد رسید و در همین روز از حفر چاه جلوگیری شد.
خبر حفر چاه در روز هشتم محرم به عبیداللهزیاد رسید و او به عمرسعد نوشت: شنیدهام چاه حفر میکند و آب مینوشد. با رسیدن نامه جلوگیری کن و تنگ بگیر تا همچون عثمانبنعفان از عطش بمیرند. جلوگیری از حفر چاه و تهدید عمرسعد یکی از حوادث این روز بود. عمرسعد تهدید کرد اگر چاه را نپوشانی حمله خواهم کرد؛ بنابراین گزارش، عبیدالله بنزیاد در مسجد کوفه سخنرانی و تهدید کرد که هر کس به کربلا نرود ذمهای از او بر گردن نیست (خون او مباح و حقوقش از بیتالمال قطع میشود.)
آب به طور رسمی در روز هفتم محرم در کربلا قطع شد.
کاروان امام حسین (ع) در روز هفتم محرم شاهد آغاز رسمی قطع آب در کربلا بودند. عبداللهبنحصینازدی در این روز خطاب به امام حسین (ع) گفت:آیا آب را نمیبینی که به روشنی آسمان است؟ به خدا یک قطره از آن نمیچشی تا از تشنگی بمیری.
امام سوم شیعیان در حق او نفرین کرد که خدایا او را از تشنگی بکش و هرگز او را نبخش. حمیدبنمسلم میگوید فرجام او بیماریی بود که آب میخورد و قی میکرد و سیراب نمیشد و آنقدر آب خورد تا جان داد.
عبیداللهبنزیاد در روز پنجم محرم عمرسعد را برای سختگیری و تنگناسازی در کربلا تحت فشار قرار داد.
از مهمترین حوادث روز پنجم محرم میتوان به فرستادن چهارهزار نفر سپاهی تازهنفس به کربلا اشاره کرد. در این روز، حداقل نیروی دشمن در کربلا حدود دههزار تن میشود و موقعیت به تدریج رنگوبوی جنگ میگیرد.
عبیداللهزیاد در روز پنجم محرم با نامهنگاری مجدد با عمر سعد، وی را برای سختگیری و تنگناسازی در کربلا تحت فشار قرار داد. احتمالا نامه عبیدالله روز ششم به کربلا رسید.