امام صادق (ع) در عبارت ظریفی این جلوه ی محبت را چنین بیان فرموده است: یاد مصیبت حسین (ع)عجب زندگی را بر کام انسان تلخ می‌کند!
فَمَا أَنْغَصَ ذِکْرَ الْحُسَیْنِ (ع)لِلْعَیْش
امام رضا (ع) نیز در تعبیر دیگری آن را چنین بیان فرموده اند: اگر میل داری شریک ثواب شهدای کربلا باشی و مانند کسانی باشی که با امام حسین (ع) شهید شدند، هر وقت آن حضرت را یاد می‌کنی بگو: ای کاش من با شما بودم و به این فیض عظمی می‌رسیدم.
جمعی از شیعیان در محضر امام صادق (ع) یادی از امام حسین (ع )کردند. آن حضرت گریست. و همه به گریه ی ایشان گریستند. سپس سر مبارک را بلند کرده فرمود: امام حسین (ع) فرمود:"من کشته ی اشکم! هیچ مومنی مرا یاد نمی کند مگر آنکه اشکش جاری می‌شود”
إِنْ سَرَّکَ أَنْ یَکُونَ لَکَ مِنَ الثَّوَابِ مِثْلُ مَا لِمَنِ اسْتُشْهِدَ مَعَ الْحُسَیْنِ (ع)فَقُلْ مَتَى ذَکَرْتَهُمْ یَا لَیْتَنِی کُنْتُ مَعَهُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِیماً
جمعی از شیعیان در محضر امام صادق (ع) یادی از امام حسین (ع) کردند. آن حضرت گریست. و همه به گریه ی ایشان گریستند. سپس سر مبارک را بلند کرده فرمود: امام حسین (ع) فرمود:"من کشته ی اشکم! هیچ مومنی مرا یاد نمی کند مگر آنکه اشکش جاری می‌شود".
الْحَکَمِ بْنِ مِسْکِینٍ الثَّقَفِیِّ عَنْ أَبِی بَصِیرٍ عَنِ الصَّادِقِ عَنْ آبَائِهِ علیهم السلام قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ الْحُسَیْنُ بْنُ عَلِیٍّ (ع) أَنَا قَتِیلُ الْعَبْرَهِ لَا یَذْکُرُنِی مُؤْمِنٌ إِلَّا اسْتَعْبَر

برگرفته از سایت تبیان

صفحات: 1· 2