در آیات مختلف قرآن، به هدف آفرینش انسان یا مجموعه جهان هستى اشاراتى شده است كه در بدوِ امر ممكن است مختلف به نظر برسد، ولى با دقت مى‏ بینیم همه به یك حقیقت باز مى‏ گردد.

الف - عبادت و بندگى؛ «و ما خلقت الجنّ و الإنس إلاّ لیعبدون» (ذاریات،56)
 ب - علم و آگاهى از صفات خداوند؛ «اللّه الّذى خلق سبع سموات و من الأرض مثلهنّ یتنزّل الأمر بینهنّ لتعلموا أنّ اللّه على كلّ شى‏ء قدیر». (طلاق،12)

 ج - آزمایش بشر؛ «و هو الّذى خلق السّموات و الأرض فى ستّة أیّام و كان عرشه على الماء لیبلوكم أیّكم أحسن عملاً». (هود،7)

 د - رحمت الهى؛ «ولِذلك خلقهم…». (هود،119)

كمى دقت در این آیات نشان مى‏دهد كه بعضى مقدمه براى بعضى دیگر است. آگاهى و معرفت، مقدمه‏اى براى آزمون و تربیت بشر و آن هم مقدمه‏اى براى بهره‏گیرى از رحمت خداوند است. (نمونه، ج 24،ص263)

«و هو الّذى خلق السّموات و الأرض … لیبلوكم أیّكم أحسن عملاً» (هود،7)

منبع:
کانال تلگرام درس هایی از قرآن