آسیب نسلی که با تفکر مهمبودن در جامعه رشد میکنند
همهی موجودی خودت از دنیا و به عبارتی آنچه که از مال دنیا به دست میآوری را به دو قسم تقسیم کن به طوری که قسم سومی نداشته باشد.
مدیریت دخلوخرج زندگی
این روزها مسأله اقتصاد و مدیریت خرج و دخل به واسطه تورم و گرانیهای پیش آمده به یکی از موضوعات روز جامعه تبدیل شده به طوری که عدهای را به این وا داشته تا در خرج و مخارج زندگیشان تجدیدنظری داشته و برای این مسأله راهکار و نسخهای را پیدا کنند تا در این بحبحه پیش آمده، زندگی را سالمتر و آرام ترسپری کنند.
راهکاری که جناب ابیذر در رابطه با مدیریت هزینههای زندگی میگوید این است؛ اِجعَلِ الدُّنیا دِرهَمَین (۱) همهی دنیا را دِرهَمَین [یعنی دو درهم] قرار بده؛ “دِرهَماً أَنفَقتَهُ عَلَی عیَالِک وَ دِرهَماً قَدَّمتَهُ لِآخِرَتِک”
یعنی همهی موجودی خودت از دنیا و به عبارتی آنچه که از مال دنیا به دست میآوری را به دو قسم تقسیم کن به طوری که قسم سومی نداشته باشد؛ یک قسم آنچه که صرف میکنی برای زندگی خودت و عیالت که این یک امر لازم و واجبی است و باید انجام بدهی و یک قسم هم آنچه که خرج میکنی برای آخرتت. “وَ الثّالِثُ یُضِرُّ وَ لَا یَنفَع لَا تُرِدهُ” اگر شق سومی، راه سومی برای خرج پیدا کردی، این ضرر میزند و فایده نمیرساند؛ «لَا تُرِدهُ» دنبال آن نرو، آن را اراده نکن.
زوائد و تشریفاتی که در زندگیها دیده میشود
حال اگر هر کدام از ما این فرمایش را با زندگیهای خودمان تطبیق دهیم، متوجه ریشه بسیاری از گرفتاریها، دغدغهها و استرسهای موجود در زندگی خواهیم شد. تشریفات زائدی که متأسفانه در بین زندگیهای اکثر مردم معمول شده، زوائدی که در زندگیها در میان طبقات مختلف مردم؛ چه مترفین و پولدارها و کسانی که مملو از مال دنیا هستند و چه حتی طبقات متوسط و آنهایی که دستشان برسد، رایج شده است.
زوائدی که مصداقهای آن را در موقعیتها و شرایط مختلف میتوان به وفور مشاهده کرد؛ خرجها و تشریفاتی که در بازگشت از سفرها اتفاق می افتد، عروسیهای آنچنانی با خرجهای گزاف، هزینههای اسراف گونه در عزای از دست دادن عزیزانمان از خرید قبرهای میلیاردی تا گرفتن مراسمات آنچنانی، عدهای را در خود غوطه ور کرده است.
شتاب تجملگرایی در مسیر رشد تکنولوژی
هر روز که میگذرد نه تنها از این زرق و برقها کم نمیشود بلکه بیشتر و تجملاتیتر شده چنانچه در دنیای امروز شاهد هستیم رشد تکنولوژی و فضای مجازی، شتاب تجملگرایی را سرعت بخشیده، چرا که بسترهای دیده شدن و خودنمایی را در اختیار افراد قرار میدهد. به همین مناسبت، افراد برای به رخ کشیدن داشتهها، به خرید اجناسی که کاربردی ندارد روی آورده و به سوی مصرف گرا بودن سوق داده شدهاند و با معرفی اجناس لوکس و به قول عدهای لاکچری که نه خیر آن به امور ادارهی معیشت زندگیشان -اهل و عیال و زندگی متعارف مردم- میخورد، نه در مسیر خدا است؛ تشریفات و رفتارهای اسرافگونه محض را برای انسان و انسانیت به ارمغان آورده و این همان چیزی است که در آموزههای دینی به شدت با آن مخالف است.
نکته قابل توجه و نگران کننده در این مسیر این است که قشر متوسط همواره میکوشد تا از سطحی که در آن قرار دارد جدا شده و همپای قشر مرفه حرکت کند، بر همین اساس با کوچکترین تبلیغاتی، با انرژی مضاعف به سوی مصرفگرایی و داشتن زندگی مجلل حرکت میکند و این دقیقاً همان چیزی است که اسلام آن را مذموم میداند.
نسلی که با تفکر مهمبودن در جامعه رشد میکنند
تأسف رواج مادیگرایی و تجملات و اشرافیگریها آن جایی بیشتر میشود که با تربیت فرزندان، نسلی که قرار است در آینده جامعه برای آنان باشد گره میخورد. متأسفانه امروز فرزندان را به گونهای تربیت میکنیم که به سمت مهم بودن میروند نه مفید بودن و این گونه میشود نسلی که با تفکر مهم بودن در جامعه رشد میکنند، مجبورند نگاه دیگران را به خود جلب کنند و نتیجه آن است که نوع پوشش، استفاده از مارکها و برندهای معروف، ماشینها و گوشیهای تلفن همراه گرانقیمت و بسیار وسایل دیگر جامعه را به سمت فرهنگ تشریفاتی و لوکسگرایی هدایت میکند.
پی نوشت:
1- الشافی، صفحهی ۸۶۸
مدیریت دخل و خرج زندگی …….
تبریک به شما
یکی از بزرگترین خوشبختی ها ، خدمت بیشتر به مردم است http://maedeh.kowsarblog.ir