متاسفانه بیشتر افراد از کودکی یاد می گیرند احساسات خود را در درون خود نگاه دارند و به ظاهر خود را آرام نشان دهند ولی بار سنگین عدم بروز احساس‏های خویش را سال های سال به دوش بکشند . بیان نکردن احساس‏ها باعث ایجاد مشکلات روانی مانند زودرنجی ، پرتوقعی، زورگویی، گوشه‏گیری و افسردگی می‏شود. بنابراین هیچگاه نباید از وجود احساسات غافل شد و آنها را انکار کرد. می‏بایست احساسات خود را به طریق منطقی بروز دهیم . به فرزندان خود یاد دهیم که ناراحتی‏های خود را به طریق صحیح نشان دهند تا سبکبال و آزاد و بدون هرگونه احساس شرمندگی و گناه ، بزرگ شوند. وقتی از بچگی یاد بگیریم احساسات خود را به راحتی بروز دهیم و با آنها به درستی برخورد کنیم در بزرگسالی با آرامش خاطر ، با مسائل برخورد کرده و مسائل را به صورت درست تجزیه و تحلیل می‏کنیم و عقده های ناشی از پنهان کاری را به خود و دیگران تحمیل نمی‏کنیم و کمتر رفتار ناپسند از خود بروز می‏‏دهیم، از همسر و فرزندان توقع نخواهیم داشت که بدون اراده و به صورت چشم بسته به حرف ما گوش کنند.

ابراز نکردن احساس‏ها باعث ایجاد مشکلات روانی مانند زودرنجی ، پرتوقعی، زورگویی، گوشه‏گیری و افسردگی می‏ شود.

در زندگی مشترک وقتی عشق و مهر و محبت و مشارکت عادلانه بین زوج‏ها حاکم باشد ، صمیمیت به وجود می‏آید . صمیمیت در روابط زناشویی دارای جنبه‏های قوی عاطفی و اجتماعی است که به پویایی و تداوم زندگی مشترک کمک فراوان می کند.
زن و مرد

جهت تامین بهداشت روانی اعضای خانواده ، داشتن رابطه‏ی صمیمانه بین زوج‏ها ، بسیار ضروری است چرا که این رابطه همواره جایگاه خاص و مثبتی در زندگی دارد . وقتی صمیمیت بین زن و مرد برقرار باشد آنان در برابر مشکلات فردی و اجتماعی توانمند می شوند.

درمان گران خانواده به زوج‏ها توصیه می‏کنند با هم صمیمی شوید و یکدیگر را تقویت کنید چرا که وقتی با کسی احساس صمیمیت کنید ، با او رفتار خوبی خواهید داشت. برای این که صمیمیت زن و مرد نسبت به هم افزایش یابد ، سعی کنید به نکات مثبت یکدیگر بیشتر توجه و تمرکز کنید.

همسران جوان با وجود اینکه یکدیگر را دوست دارند ولی به علت نبود نگرش‏هایی مشابه ، تجربه و اطلاعات کافی نسبت به مسائل و پدیده ها و عوامل دیگر ، نگران شده و عدم تعادل بینشان به وجود می‏آید. برای ایجاد تعادل به منظور داشتن رابطه ی صمیمانه ، نیاز است که یکی یا هردو با افزایش آگاهی تلاش کند تا احساس خود را نسبت به دیگری یا نسبت به عوامل و پدیده‏های اطراف تغییر دهد تا صمیمیت شکل گیرد و تعادل و ثبات در زندگی مشترک به وجود آید.

باید توجه داشت وقتی احساس صمیمیت بین زن و مرد برقرار باشد و هر یک تعهدات و وظایف و نقش‏های جنسیتی خود را به نحو احسن انجام دهند ، بیشتر به سوی همدیگر جذب شده و موجب نشاط و طراوت و پایداری بیشتر زندگی مشترکشان می شوند؛ در حالی که وقتی یک یا هر دو در زندگی مشترک احساس بی عدالتی و نارضایتی کنند ، از برقراری روابط صمیمانه بین خود و همسر اجتناب کرده و موجب شکست زندگی مشترک می شوند.

برای این که صمیمیت زن و مرد نسبت به هم افزایش یابد ، سعی کنید به نکات مثبت یکدیگر بیشتر توجه و تمرکز کنید.

باید توجه داشت که زنان و مردان ، روابط صمیمانه در زندگی مشترک را با توجه به بینش ، آگاهی و تجربه به صورت‏های متفاوت دریافت ، تجربه و ارائه می‏کنند. با وجود آگاهی‏هاست که زن و مرد متوجه می شوند که نیازها و چگونگی برطرف کردن آنها برای زنان و مردان چقدر با هم متفاوت هستند ؛ برای مثال برداشت متفاوت زنان و مردان در مورد صمیمیت ، این است که زنان «خود ابرازگری» را نشانه‏ی صمیمیت در روابط می دانند در حالی که مردان صمیمیت را «مشارکت در فعالیت‏ها» تصور می کنند.
گلها

وقتی باورهای مثبت و احساس صمیمیت درباره ی خود، همسر و زندگی مشترک داشته باشیم به راحتی می توانیم به همسرمان و دیگر اعضای خانواده ، دلگرمی داده احساس‏های خوبی به وجود آوریم. با توجه به اینکه منشاء اصلی باورهای مثبت ، تایید و تصدیق خود است با استفاده از توصیه‏های مشاوران مجرب و تایید واقعی خود ، می توانیم باورهای مثبت را جایگزین باورهای منفی کرده و زندگی پربار و غنی را تجربه کنیم.

منبع: ماهنامه شادکامی و موفقیت- شماره 63

صفحات: 1· 2