حاجی احرام دگر بند ببین یار کجاست؟!
حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها، بزرگترین حامی امامت و شهید راه ولایت، بعد از رحلت پدر بزرگوار و در روزهای پایانی عمر شریفشان روایتی بیان فرمودند؛ که از سنتی الهی پرده بر می دارد. روایتی راهگشا که چون چراغ هدایتی در تاریکی دوران غیبت می درخشد و مسیر ظهور را برای منتظران روشن می سازد.
امام، کعبه جان هاست
محمود بن لبید می‌گوید: «چون رسول خدا رحلت كرد، كار فاطمه (سلام الله علیها) این بود كه بر سر قبور شهداء می آمد، و بر سر قبر حمزه گریه می کرد. یكی از روزها من بر سر مزار حمزه رفتم، دیدم كه فاطمه (سلام الله علیها) آنجاست و مشغول گریستن است. من صبر كردم تا از گریه فارغ شد، آنگاه پیش رفتم و سلام كردم و گفتم: اى سیّده نسوان! سوگند به خدا كه با گریه خود رگ‌هاى دل مرا پاره كردى!
فاطمه (سلام الله علیها) گفت: اى أبا عمرة! سزاوار است گریه كنم چون در مصیبت بهترین پدران؛ رسول خدا گرفتار آمدم. و پس از آن شروع كرد به خواندن این بیت:
إِذَا مَاتَ یَوْماً مَیِّتٌ قَلَّ ذِكْرُهُ وَ ذِكْرُ أَبِی [مُذْ] مَاتَ وَ اللَّهِ أَكْثَر
«وقتى شخصی از دنیا برود یاد او در میان مردم كم می شود، و لیكن یاد پدر من از وقتی كه مرده است سوگند به خدا كه بزرگتر شده است».
عرض كردم: اى سیّده من! من می خواهم از شما مطلبی را بپرسم كه در سینه من می آید و افكار مرا مضطرب می کند!
حضرت فاطمه (سلام الله علیها) فرمود: بپرس!
عرض كردم: آیا رسول خدا درباره امامت علی (علیه السلام) قبل از رحلتشان نصّی نمودند؟!
حضرت فرمود: «وا عجبا أنسیتم یوم غدیر خمّ؟!» اى شگفتا آیا شما روز غدیر خمّ را فراموش كردید؟!
عرض كردم: بلی روز غدیر خمّ تصریحی بر این امر بود، و لیكن من میخواهم از آنچه كه رسول خدا در پنهانی به تو گفته است سوال كنم!
حضرت فرمود: من خداوند را شاهد می گیرم كه شنیدم می فرمود: «علی در میان شما بهترین كسی است كه من در میان شما می گذارم، و بعد از من او إمام و خلیفه است، و دو فرزند او با نه نفر از صلب حسین، پیشوایان نیكو كردارند. اگر شما از آنها پیروى كنید آنها را هدایت كننده و هدایت شده می یابید! و اگر مخالفت آنها را كنید، این اختلاف در میان شما تا روز قیامت به طول خواهد انجامید.»
امام موهبتی الهی و کعبه دلهاست پس طواف حولش واجب است. نباید بگوییم: چرا امام نمی آید تا امور ما را اصلاح کند؟ چراکه ما باید با یکدلی به سوی ایشان برویم، او کعبه است و بر منتظران است که احرام بسته، عزم رفتن به کویش کنند تا خداوند با پیروی آنان از امام، نعمت خود را بر ایشان تمام کرده، امورشان را اصلاح نماید.
صفحات: 1· 2
