روز یکشنبه مورخ 94/1/30 جلسه اخلاق با موضوع رابطه استفاده از فرصتها و تقدیر الهی با سخنرانی حجت الاسلام هادی در مدرسه علمیه حضرت نرجس(س) برگزار گردید.60 نفر از طلا ب در این جلسه شرکت نمودند.
خلاصه بیانات ایشان
حدیثی از امام باقر(ع) در بحارالانوار جلد 78صفحه187 آمده که فرمودند: خیر دنیا و آخرت برای کسی است که دارای خلق نیکو و مدارا کردن با مردم باشد و چنین فردی در دنیا و آخرت حالش خیلی خوب است و هرکسی این دو خصوصیت را نداشته باشد، راهی برای ورود به تمام بدی ها برایش باز است مگر اینکه خدا حفظش کند…
و اما پیرو بحث هفته گذشته که در مورد لیاقت برای داشتن یکسری از مقامات بود، لازم است در بحث امروز به توضیح پاره ای از موارد بپردازیم.
ابتدا لازم است تا چند کلمه را معنا کنیم، تدبیر، تقدیر و فرصت. اما تدبیر، یعنی اینکه انسان یکسری کارها را پیش بینی کند و خودش مدبر آنها باشد، برای رسیدن به نتیجه اصلی.
تقدیر، یعنی یکسری اندازه گیری هایی که خدا برای انسان مشخص کرده و کسی نمی تواند آنهارا تغییر بدهد مگر بواسطه دعا که آن هم فقط بعضی موارد را می توان تغییر داد. فرصت، یعنی فاصله زمانی که انسان در آن زندگی می کند.
در جلسه گذ شته گفتیم که مادری یا همسری لیاقت می خواهد، اما سؤال اینجاست،که آیا هرکسی که مادر یا همسر نشود، لیاقت نداشته؟به طور مثال آیا حضزت معصومه (س) که ازدواج نکردند، لیاقت نداشتند؟!
به طور قطع و یقین، اینگونه نیست بلکه لیاقت در واقع این است که وقتی انسان به درجه ای رسید برای نگه داشتن آن لیاقت می خواهد، نه برای طی کردن مسیر رسیدن به آن مقام.
اما بسیاری از انسانها از فرصتهایی که خداوند به آنها داده به خوبی استفاده نمی کنند و بعد ناکامی های خودرا به نام تقدیر زده و می گویند: تقدیر ما چنین بود و چنان بود…. سعی کنید هر فرصتی که پیش روی شما قرار می گیرد را در یابید و بهترین استفاده را از آن ببرید تا با تقدیر خداوند اشتباه نشود، دعا و عبادت را فراموش نکنید و همیشه از خدا بخواهید تا اگر شایستگی مقامی را ندارید به شما بدهد و زمینه لیاقت پیدا کردن برای مقام های ارزشمند را برای شما مهیا کند و البته استفاده از فرصتها را فراموش نکنید…
فرصتهای زندگی و تقدیرالهی
سلام
حلول ماه رجب مبارک
ممنون
مطلب خوبی بود
موفق باشید
یا علی
امام صادق علیه السلام:
إذَا أکثَرَ العَبدُ مِنَ الاستِغفار رُفِعَت صَحیفَتُهُ وَ هیَ تَتَلَالَأُ
هر گاه بنده فراوان استغفار کند، نامه عملش در حالی بالا رود که می درخشد.
کافی(ط-الاسلامیه) ج 2 ، ص 504 ، ح 2
http://186.womenhc.com