اخلاص

یکی از جلوه های زیبای واقعه کربلا اخلاص نهفته در عمل ابا عبدالله و یارانش است. امام حسین (ع) دعوتش به سوی خدا بود و برای خدا قیام کرد و در راه خدا جهاد نمود و در این راه فرزندان و یارانش را نثار کرد و خون خود را به پیشگاه معبودش ارزانی داشت. به دلیل همین اخلاص در عمل امام حسین (ع) و یاران بزرگوارش است که موج قیام آنها در تاریخ زنده ماند. آنها به خدا فکر کردند و به دنبال هوی و هوس و خواسته های نفسانی خود نبودند و همین اخلاص آنها باعث به وجود آمدن زیبایی در عمل آنها شد که همواره در اذهان آزادگان عالم ماندگار است.
ولایت مداری

نهضت عاشورا شعار نبود و سراسر شعور بود که به جامعه انسانی شرافت و عزت داد و بیرق سرخ شهادت با عزت و ایستاده مردن را برافراشت تاجریانی در تاریخ شکل بگیرد برآمده از عقلانیت دینی و پایداری.

دومین جلوه زیبایی که چون آفتاب بر تارک قیام عاشورا می درخشد ولایتمداری است. هیچ قیامی نبوده است که در طول تاریخ بر یک فرد استوار باشد و همیشه در کنار رهبران موفق یارانی با وفا وجود داشته اند. در میان امامان تنها امام حسین است که از یارانش رضایت کامل داشت و در مورد آنها می فرماید: «من یارانی با وفاتر و بهتر از یاران خود سراغ ندارم.» (1) آنچه باعث جاودانگی یاران امام حسین(ع) گشت ولایتمداری و وفاداری آنها به حضرت بود. یاران آن حضرت افرادی عابد و زاهد بودند و پرورش یافته مکتب اهل بیت آنها توانسته بودند امام خود را بشناسند و این شناخت باعث ولایتمداری آنها شده بود و این ولایتمداری سبب شد تا آخرین نفس در کنار امامشان بایستند.
از خود گذشتگی

جلوی زیبای دیگر در دشت کربلا از خود گذشتگی و ایثار است. ایثار و از خود گذشتگی ارزشی معنوی و روحانی است که انسان فداکار در راه خدا و هدف های متعالی خود از آن می گذرد تا به معبود خویش دست یابد. این ارزش به زیبا ترین شکل درکربلا ظهور کرد. این ایثار و از خود گذشتگی ریشه در عظمت روح و وارستگی روح یاران امام داشت(ع) و امام حسین(ع) خود مظهر ایثار است و ایثار در وجود آن بزرگوار به حد کمال رسیده بود.
آرمان خواهی

آرمان خواهی وجهه زیبایی از دانشگاه کربلاست. امام حسین (ع) می خواستند وجدان خفته جامعه را بیدار کنند تا تاریخ بداند هر گاه ظلم و ستم جامعه اسلامی را فرا گرفت و تعالیم و دستورات اسلام مسکوت ماند وظیفه افراد در جامعه اسلامی آن است که با الهام گرفتن از قیام عاشورا به پا خیزند. امام حسین (ع) و یارانش آرمان شهادت در راه خدا را زنده کردند و به همه انسانها در تمام عصار تاریخ آموختند که مرگ با عزت برتر از زندگی با ذلت است.
باریکه حق و باطل

از زیبایی ها دیگرعاشورا ترسیم خطوط میان حق باطل است زمانی که حق و باطل با هم بیامیزند غبار تیرگی چشمها را سیاه خواهد کرد و یافتن راه حق بسیار دشوار است هنر و زیبایی کار امام حسین در آن است که در روز عاشورا مشعلی را روشن کرد و آن را دست آزادگان عالم نهاد تا حق عریان و بی نقاب بر آنها نمایان شود تا مسلمان ناب از مسلمان دروغین باز شناخته شود و فریب نیرنگ بی اثر گردد.
زیبایی ها تمام نشدنی

مظاهر زیبایی های دشت کربلا بسیارند و قلم از بازگو کردن آنها در این مجال کوتاه قاصر است. در پایان باید گفت نهضت عاشورا شعار نبود و سراسر شعور بود که به جامعه انسانی شرافت و عزت داد و بیرق سرخ شهادت با عزت و ایستاده مردن را برافراشت تاجریانی در تاریخ شکل بگیرد برآمده از عقلانیت دینی و پایداری.

پی نوشت:
1) الارشاد، ج 2،ص 91

صفحات: 1· 2