در قلب پایتخت سابق بنی امیه ، بارگاه شهید سه ساله کربلا می درخشد . خرابه ای کنار قصر یزید که زندان فرزندان امام حسین علیه السلام بود ، امروز قصری است که خرابه های بنای یزید در کنارش بر جای مانده است .
ما اکنون در روزگاری به سر می بریم که هزاران دل مشتاق از سراسر جهان برای بوسه بر پاهای خسته حضرت رقیه علیه السلام بار سفر می بندند . مظلومیت این عزیز امام حسین چنان انتشار یافته که غیر شیعیان و حتی یهود و نصارا هم به حریم ملکوتی او می آیند و با توسل به ان دختر آسمانی مشکلات خود را چاره می نمایند .
با آنکه نام حضرت رقیه (ع) در شهری که در آن به شهادت رسیده و کشوری که قبرش آنجاست ، معروف تر از آن است که کسی او را نشناسد و این نام در عصر ارتباطات جمعی مشهورتر از آن است که به گوش کسی نرسیده باشد ، اما گویا پس از چهارده قرن بار دیگر ، ظلم به این هاشمیه کوچک از سر گرفته شده است و عده ای با شبهه اندازی و مطرح کردن احتمالات بی پایه ، در صدد انکار اصل وجود آن حضرت و قبر او بر آمده اند و خواسته یا نا خواسته ، آب به آسیاب بنی امیه و هوا دارانش می ریزند .
این در حالی است که حدود 60 کتاب مستقل و صدها کتاب غیر مستقل درباره حضرت رقیه (ع) تاَلیف شده و پایه ها و مستندات علمی تاریخ آن حضرت تبیین شده است . علمای بزرگ به زیارت آن بارگاه کربلایی رفته اند و کرامات بسیاری از ان حریم مقدس ظاهر شده ، به گونه ای که جای هیچ شکی باقی نگذاشته است .
احساس می شود بار دیگر ندای پدر والایش در عصر عاشورا را می شنویم که : « هل من ذاب یذب عن حرم رسول الله ؛ آیا کسی هست که از حرم پیامبر (ص) دفاع کند ؟ » به نظر می رسد ندای حسینی از کربلای ما را می خواند که : « هل من معین یرجو ما عند الله فی اعانتنا ؛ آیا کمک کننده ای هست که برای خدا ما را یاری نماید ؟ »
گویا نسل امروز که با نیتی پاک این عقاید مقدس را پذیرفته اند ، از ما می خواهند پاسخ این شبهه افکنان را با مستندات روشن بیان کنیم تا برای همیشه تاریخ کسی را جراَت ضربه زدن به مقدسات دینمان نباشد و هر کسی بدون مطالعه و تحقیق ، خیال بافی های خود را به صورت استبعادهایی برای تخریب اذهان عمومی ابراز نکنند .
در پاسخ به ان ندای حسینی و این نیاز حسینیان با ادب در مقابل ضریح شش پوشه می ایستیم و همصدا با همه زائران حضرت رقیه (ع) عرضه می داریم : « لبیک یا ابا عبدالله ، نخواهیم گذاشت جلوه های مظلومیت تو را خدشه دار کنند . » سپس در مقابل ضریح کوچک در خرابه عرض ادب می کنیم و می گوییم : به حق ان سر مقدسی که در آغوش گرفتی و چنان گریستی که هنوز صدای گریه هایت در گوش ماست ، بدان که هرگز خرابه را ترک نخواهیم کرد !
مطالب بیان شده بر گرفته از کتاب ریحانه کربلا تحقیق در زندگانی و بارگاه حضرت رقیه (ع) نوشته عبدالحسین نیشابوری می باشد که شامل شش بخش است که در بخش اول به جستجوی نام رقیه و شواهد اثبات چنین فرزندی برای امام حسین می پردازد .

بخش دوم با آوردن تفاصیل ماجرای شهادت آن حضرت توانسته وجود مبارک او و قبر مطهرش را به اثبات برساند .
بخش سوم به استدلال به شهرت قبر و آوردن شواهدی برای اثبات وجود قبر آن حضرت در همین مکان فعلی پرداخته است .چهارمین بخش به تاریخچه و سابقه آن حرم مقدس پرداخته و استمرار زیارت آن بقعه پاک را در 14 قرن اثبات کرده است .
بخش پنجم با ذکر کرامات حضرت عملاَ نشان داده که اعتقاد مردم به قبر سه ساله بی اساس نیست و این بنیان ، بیهوده پا بر
جا نمانده است .
ششمین بخش کتاب با معرفی مؤلفینی که درباره آن نازدانه حسین (ع) قلم زده و منابعی که میراث علمی مربوط به آن حضرت را حفظ کرده اند ، از نگاه دیگری وجود آن حضرت و اصالت آن قبه آسمانی را به اثبات رسانده است .