صبح یک روز بهاری هوا دل انگیز بود. نسیم ملایمی طبیعت را نوازش می کرد طبیعتی که به هر سوی آن می نگریستم با هر رنگی بر وجودم تلنگر می زد. با رنگی به رنگ آرامش، رنگ آزادی و رنگ شادی .
چه زیبا استاد ازل طرحی کشید، که به هر گوشه آن می نگری رنگی فریاد می زند، سلام!
سلام بر تو ای بنده آفریدگار هستی، چشمانت را ببند لحظه ای تامل کن در طبیعت، چه رنگی بر دل تو حک شده؟ پاسخ می دهد دل من آبی آسمانی است و گره در تلاطم یک دریای طوفانی دارد.
در دشت خیالم باز غوطه ور می شوم پرنده ای دیدم دانه بر منقار برای جوجه اش به سوی لانه پرواز می کرد بی درنگ گفتم دل پرنده چه رنگی است پاسخ آمد به گمان صورتی باشد . نگاه من به درختان و عالم گره خورد در دلم زمزمه کردم رنگ سبز قبایشان، الحق برازنده آنهاست.
با خود گفتم نگاه پدر و مادر به فرزند در این دنیای رنگارنگ چه رنگی است ؟
به هر رنگی موج می زند در رنگهای بی کران هستی، به رنگ آبی، صورتی، بنفش، زرد، نارنجی و… آری هر لحظه به هر رنگی است محبت این عزیزان برای کودکان دلبندشان رنگین کمان آسمانی است. پس خدای ما با هر رنگی و هر گونه وصفی همیشه همراه بندگانش است و من هم بنده محتاج پروردگار در میان این رنگ ها راه می روم، می دوم، نفس می کشم و زندگی می کنم….
مریم رحیمی منجزی طلبه پایه اول