در كلام الهي، اين گونه رعايت حجاب را به زنان گوشزد مي‌فرمايد كه:
«و اي رسول، زنان مؤمن را بگو تا چشم‌ها (از نگاه ناروا) بپوشند و دامن‌ها و اندامشان (از عمل زشت) محفوظ دارند و زينت و آرايش خود جز آنچه قهراً ظاهر مي‌شود، بر بيگانه آشكار نسازند و بايد سينه و بر و دوش خود را با مقنعه بپوشانند و زينت و جمال خود را آشكار نسازند جز براي محارم خويش.»
در آيه شريفه مذكور صريحاً بر حفظ نگاه زنان در مواجهه با نامحرم و حفظ اندامشان از گناه و محفوظ داشتن زينت و آرايش از نامحرم و پوشاندن سينه و بر و دوش با مقنعه تأكيد شده است.
قرآن كريم، در آيه ديگري، مردان را محور توجه قرار داده و مي‌فرمايد: «اي رسول ما، مردان مؤمن را بگو تا چشم‌ها (از نگاه ناروا بپوشند و فروج و اندامشان را از كار زشت) محفوظ دارند كه اين براي پاكيزگي (جسم و جان آن‌ها) اصلح است و البته خدا به هر چه كنيد، كاملاً آگاه است.»
از اين آيه و آيه قبلي چنين برداشت مي‌شود كه لازمه سلامت جامعه، حفظ حجاب و نگاه و به طور توأمان است و اين دو مكمل يكديگرند. حال براي توضيح بيشتر، به برخي روايات در اين مورد اشاره مي‌كنيم.
پيامبر اسلام (صلي‌الله عليه و آله و سلم) فرموند: «نابودي زنان به خاطر طلا و جواهرات زينتي و لباس بدن‌نما است.» از امام صادق (عليه‌السلام) نيز روايتي به اين مضمون نقل شده كه فرمودند: «رسول خدا (صلي‌الله عليه و آله و سلم) فرمودند: كسي كه مطيع همسرش باشد، خداوند بزرگوار او را به صورت در آتش افكند، پرسيده شد: آن اطاعت كدام است؟ فرمودند: از جمله اينكه زن درخواست پوشيدن لباس‌هاي نازك و بدن‌نما را داشته باشد و شوهر او را اطاعت كند.»
و نيز از رسول خدا (صلي‌الله عليه و آله و سلم) روايت شده كه فرمودند: «حكايت زني كه در زينت خويش دامن كشان، از خانه بيرون رود چون ظلمتي است در روز قيامت كه نور ندارد.»
از اين روايات مي‌توان نتيجه گرفت كه:
اولاً، عدم رعايت حجاب و پوشش مناسب، زنان را تا آستانه نابودي معنوي سوق مي‌دهد.
ثانياً، مرداني كه در زمينه بدحجابي يا بي‌حجابي همسرشان با آن‌ها همراهي كنند، آنان نيز در معرض عذاب الهي واقعند.
ثالثاً، زناني كه با ظاهرآرايي خود از منزل خارج مي‌شوند، در معرض نابودي آخرت خويش مي‌باشند.