جایگاه رفیع سبط رسول وحی
با نگاهی مختصر و گذرا به تاریخ صدر اسلام به روشنی می توان جایگاه ویژه فرزند ارشد حضرت فاطمه علیهاالسلام نزد حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله را یافت.
سفارشاتی که پیامبر عظیم الشأن اسلام صلی الله علیه و آله درباره دو فرزندش دارد حرمت امام حسن و امام حسین علیهماالسلام را نشان می دهد که همه مسلمانان را به احترام کردن به این دو بزرگوار ترغیب می کند و از اهانت به ایشان بر حذر می دارد. حرمت نهادن به ایشان توسط پیامبر صلی الله علیه و آله به دو صورت بوده است: یکی با توصیه به دیگران و بیان فضائل این دو بزرگوار و دیگر احترام عملی حضرت نسبت به ایشان.

سیره گفتاری
الف. سرور جوانان بهشت:

فَقَامَ جَابِرُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ الْأَنْصَارِیُّ فَقَالَ یَا رَسُولَ اللَّهِ وَ مَنِ الْأَئِمَّةُ مِنْ وُلْدِ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ؟ فَقَالَ الْحَسَنُ‏ وَ الْحُسَیْنُ‏ سَیِّدَا شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ ثُمَّ زَیْنُ الْعَابِدِینَ فِی زَمَانِهِ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ ثُم‏…[1]
جابر از پیامبر صلی الله علیه و آله درباره امامان از نسل امیر المۆمنین علیه السلام می پرسد حضرت رسول صلی الله علیه و آله می فرمایند: حسن و حسین که سرور جوانان اهل بهشت اند و سپس علی بن الحسین و … تا حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف.
ب. از اولین کسانی که وارد بهشت می شوند:

عَنْ عَلِیٍّ ع قَالَ‏ شَكَوْتُ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله حَسَدَ النَّاسِ إِیَّایَ فَقَالَ یَا عَلِیُّ إِنَّ أَوَّلَ أَرْبَعَةٍ یَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ أَنَا وَ أَنْتَ وَ الْحَسَنُ‏ وَ الْحُسَیْنُ‏ وَ ذُرِّیَّتُنَا خَلْفَ ظُهُورِنَا وَ أَحِبَّاۆُنَا خَلْفَ ذُرِّیَّتِنَا. [2]
امیرالمۆمنین علیه السلام از حسادت مردم به پیامبر صلی الله علیه و آله شکایت کرد. حضرت به ایشان فرمودند: یا علی! همانا چهار نفر اولی که وارد بهشت می شوند من و تو و حسن و حسین هستند.

سیره رفتاری
الف. نشستن بر شانه مهبط وحی
امام حسن علیه السّلام نزد پیامبر صلى اللَّه علیه و آله مى‏آمد در حالى كه آن حضرت بر فراز منبر خطبه مى‏خواند. از منبر بالا مى‏رفت و بر گردن آن حضرت سوار مى‏شد و پاهایش را روى سینه مبارك آویزان مى‏كرد بطورى كه برق خلخال در پایش دیده مى‏شد، و این در حالى بود كه پیامبر صلى اللَّه علیه و آله مشغول خطبه بود و او را همچنان نگاه مى‏داشت تا خطبه‏اش به پایان مى‏رسید!

ب. از زمره اهل بیت پیامبر رحمت
در اینکه امام حسن مجتبی علیه السّلام یکی از اهل بیت پیامبر صلى اللَّه علیه و آله است اهل بیتی که مدحشان در قرآن کریم آمده است و آنان را از آلودگی ها دور دانسته روایات زیادی از کتب شیعه و سنی وجود دارد که در اینجا تنها به یک نمونه اشاره می شود:
امّ سلمه، همسر گرامى پیامبر صلّى اللَّه علیه و آله نقل مى‏كند. روزى فاطمه سلام اللَّه علیها در حالى كه ظرف سفالى در دستش و امام‏ حسن علیه السّلام و امام حسین علیه السّلام در كنارش بودند، به حضور پیامبر صلّى اللَّه علیه و آله آمد. حضرت فرمود: «پسر عمویت را نیز صدا كن بیاید». امام على علیه السّلام آمد. پیامبر امام حسن علیه السّلام را در زانوى راست و امام حسین علیه السّلام را در زانوى چپ نشاند. امام على علیه السّلام و حضرت فاطمه سلام اللَّه علیها یكى پشت سر و دیگرى در جلو نشستند. رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله فرمود:
«بار الها! اینها اهل بیت من هستند، تمام پلیدیها را از آنها بزداى و آنان را پاكیزه و منزه گردان».

ج. احترام ویژه حضرت رسول نسبت به امام:
یك وقت پیامبر خدا صلى اللَّه علیه و آله براى نماز آماده شد و امام‏ حسن علیه السّلام ‏ با آن حضرت بود. رسول خدا صلى اللَّه علیه و آله امام‏ حسن علیه السّلام ‏ را کنار خود جاى داد و مشغول نماز گردید. پیامبر خدا صلى اللَّه علیه و آله سجده را طولانى كرد، وقتى من در میان مردم سر خود را بلند نمودم دیدم امام‏ حسن علیه السّلام ‏ روى كتف پیغمبر اعظم صلى اللَّه علیه و آله میباشد. هنگامى كه پیامبر اكرم صلى اللَّه علیه و آله سلام نماز را گفت مردم گفتند: یا رسول اللَّه! در این نماز یك سجده‏اى بجاى آوردى كه هیچ وقت بجاى نیاورده بودى، گویا: وحى به شما نازل شده بود!؟
فرمود: وحى به من نازل نشده بود، ولى چون این پسرم روى كتف من بود لذا دوست نداشتم وى را به تعجیل پائین بیاورم، تا اینكه خودش فرود آمد.