اين روزها كه برخي از دختركان جامعه اسلامي خودمان را اينگونه بازيچه شهوت راني مدل سازان و الگوسازان شيطاني و ضد خدا مي بينيم، هزاران بار مرگمان را از خدا مي خواهيم، كه چرا نمي توانيم از روند اين سقوط از جايگاه انساني به چاه حيوانيت، آنها را حفظ كنيم…
و چقدر زجر آور است حلول شيطان را در جامعه ديدن و قدرت به تغيير آن نداشتن…
هجوم غرب در جبهه فرهنگي آنقدر به روز و قدرتمند است كه ما هميشه به اين نتيجه رسيده ايم كه بايستيم و منتظر شليك توپ به سمت خويش باشيم و بعد به فكر بيفتيم كه چطور بايد جلويش را بگيريم،‌ در حالي كه فرهنگ اسلامي هميشه فرهنگ هجوم به فرهنگ شيطاني بوده است و هيچ گاه ما را مدافع در اين زمينه نخواسته است.
درست بر عكس جنگ سخت كه مي گويد هيچ گاه شروع كننده نباش، اينجا هميشه اسلام است كه هجوم مي كند، اين در سيره رسول خدا(ص) نيز به وضوح قابل اكتشاف است…
نمي دانم چرا در مدارس ابتدايي ما به دختران درس حيا و عفت و تعقل گرايي در عفاف؛ و به پسرانمان درس غيرت و شعور و تفكر در حيا نمي دهيم… چرا نهج البلاغه و احاديث در مقاطع بالاتر ورودي ندارد، چرا دانشگاه نمي شود دوره اي كه تمام كننده همه مبناهاي فكري براي جوانان ما باشد…
به خدا غرب در ساپورت ها نمانده است،‌ غرب براي بچه هاي 5-6 ساله ما هم لباسِ اندازه دوخته است…
چرا براي جنگ با شيطان سربازان خود را از كودكي آماده نكنيم؟؟؟