با رعایت این نکات دیگر نیازی به عمل تیروئید نیست

زمانی که کاهش وزن بی علت، افزایش ضربان قلب، تعریق غیر عادی، تورم در قسم قدامی گردن یا سایر علائم مرتبط با هیپر تیروئیدیسم را داشتید به پزشک خود مراجعه کنید. و این مطلب حائز اهمیت است که شما به دقت تمام تغییراتی را که رخ داده است مشاهده و گزارش دهید زیرا بسیاری از علائم هیپر تیروئیدیسم با سایر بیماری ها مشترک است و زمانی که تحت معالجه قرار گرفتید و یا پس از آن به صورت مرتب برای کنترل سلامت خود با پزشکتان مشاوره داشته باشید.

گیاه درمانی

شما باید علاوه بر کنترل وضعیت غده تیروئید و کاهش وزن، به فکر کاهش و کنترل چربی خون نیز باشید. به همین دلیل مصرف غذاهای سرخ کردنی را به طور کل کنار بگذارید و غذاها را به شیوه بخارپز و کباب پز تهیه و مصرف کنید. تا حد امکان می توانید چربی های گوشت قرمز و پوست مرغ را کاملا جدا کنید. مصرف خامه،کره و چربی های حیوانی را به حداقل ممکن برسانید و برای کاهش وزن هم مصرف قند مثل شیرینی و شکلات را متوقف کنید. برای کاهش چربی خون بهتر است از اسپرزه، آویشن، شنبلیله، سیر، پیاز، جو، جعفری و گریپ فروت استفاده کنید و در نهایت اینکه استفاده از روغن زیتون هم توصیه می شود.

درمان

بیشتر پزشکان لووتیروکسین سدیم را برای درمان این بیماری تجویز می کنند که به صورت قرص با یک درمان تک دوز روزانه داده می شود که بسته به میزان TSH تجویز می شود. به طور مثال در بیمارانی که عملکرد تیروئید تقریبا صفر است روزانه 100 تا 150 میکروگرم یا در بیمارانی که زیر 60 سال دارند

و نشانه های بیماری قلبی در آنها دیده می شود دوز لووتیروکسین 50 تا 100 میکروگرم است. هدف نهایی این درمان رسیدن به حد نرمال TSH است که اگر 2 یا 3 سال طبیعی بود و تغییری نکرد نیازی به ادامه درمان نیست. هورمون تیروئید در بدن بسیار کند عمل می کند و بنابراین چند ماه پس از شروع درمان طول می کشد

تا درعلایم بهبودی مشاهده شود. از آنجا که بسیاری از موارد هیپوتیروئیدی ، دائمی و اغلب پیشرونده هستند ضروری است که درمان این وضعیت در طول زندگی فرد ادامه پیدا کند و درمان دارویی در کم کاری تیروئید هیچ گاه قطع نمی شود. اندازه گیری دوره ای سطح TSH و وضعیت بالینی برای اطمینان از اینکه دوز مناسب تجویز شده است ضروری است چرا که ممکن است نیاز به تعدیل دوزهای درمانی در زمانهای مختلف وجود داشته باشد.

بیماری های تیروئید کدامند؟

شایع ترین بیماری های تیروئید پرکاری و کم کاری و بزرگی غده تیروئید است. پرکار شدن غده ی تیروئید را هیپرتیرویدیسم می نامند و به طور مثال بیماری گریوز، آدنوم سمی و گواتر ندولر سمی جزو این دسته طبقه بندی می شود.کم کار شدن غده ی تیروئید اصطلاحا هیپوتیرویدیسم نامیده می شود و از جمله بیماری های آن می توان به التهاب تیروئیدی هاشیماتو اشاره کرد.بزرگی تیروئید به علت فعالیت بیش از حد

آن در بیماری گریوز و یا کم کاری تیروئید ایجاد می شود به عبارت دیگر هر دوی این بیماری ها می توانند موجب بزرگ شدن فیزیکی غده تیروئید شوند.علاوه بر بیماری های فوق که منجر به بزرگی تیروئید می شود غده ی تیروئیدی که میزان فعالیت طبیعی داشته باشد هم ممکن است بزرگ شود که این بزرگی تیروئید را گواتر می نامند. و لذا صرف داشتن گواتر نمی تواند بر پرکاری یا کم کاری این غده دلالت داشته باشد.

کسانی که سابقه ی فامیلی مثبت سرطان تیروئید داشته و یا سابقه ی پرتو درمانی سر و گردن در کودکی به دلایل مختلف از قبیل آکنه، آدنوئید و … داشته باشند، استعداد ابتلا به سرطان تیروئید در آنها بیشتر است. همچنین افرادی که علائم تورم گردن، اختلال و سختی بلع و مشکل تنفسی داشته باشند، بایستی به پزشک متخصص مراجعه نمایند.

بیماری های تیروئید چگونه تشخیص داده می شوند؟

تشخیص اختلال عملکرد و یا وجود توده ی تیروئید به وسیله ی اخذ تاریخچه ی بیماری و معاینه ی فیزیکی شروع می شود.
علاوه بر آن آزمایش خون، مطالعات تصویر برداری و انجام FNA ، ممکن است لازم گردد.

وی ادامه داد: برای تشخیص بیماری های تیروئید به طور کلی اقدامات زیر به کار گرفته می شود:

1- ارزیابی حنجره و طناب های صوتی با استفاده از تلسکوپ فیبروپتیک یا معاینه با آینه ی ویژه
2- سونوگرافی گردن و تیروئید
3- انجام آزمایشات خون مربوط به عملکرد تیروئید
4- اسکن رادیواکتیو تیروئید
5- بیوپسی به وسیله ی FNA
6- عکس ساده ی قفسه ی سینه
7- انجام سی تی اسکن یا ام آر آی

چه درمانی برای بیماری های تیروئید توصیه می شود؟

این استاد دانشگاه در مورد روند درمانی بیماری های تیروئید گفت: بسته به ماهیت یا ذات بیماری تیروئید، درمان آن شامل موارد ذیل است: درمان کم کاری تیروئید، تجویز قرص های هورمونی تیروئید به منظور جبران کمبود آن می باشد.درمان پرکاری تیروئید با تجویز داروهایی است که تاثیر افزایش تولید هورمون تیروئید را مسدود می کنند. یا اینکه از ید رادیواکتیو با هدف انهدام بافت تیروئید استفاده می شود.

3- سومین درمان پیشنهادی، برداشتن تیروئید با جراحی است.

اگر کسی گواتر داشته باشد، درمان آن بر اساس اخذ شرح حال، معاینه ی فیزیکی، انجام آزمایشات و پیشنهادات زیر برنامه ریزی می شود:
- مطالعه ی تصویر برداری اندازه، موقعیت و خصوصیت هر ندول را در غده ی تیروئید مشخص می کند. این مطالعات تصویر نگاری شامل سی تی اسکن، سونوگرافی و یا ام آر آی است.

- آسپیراسیون با سوزن (FNA) روشی ایمن و بدون درد است. در این روش سوزن به محل توده ی گردنی واقع در تیروئید وارد شده و نمونه های بافتی و مایع از آنجا برداشته می شود. گاهی این اقدام همراه با سونوگرافی جهت راهنمایی سوزن به داخل ندولی که سبب گواتر شده است، انجام می شود. انجام FNA درد و عوارض کمتری داشته و اطلاعات نسبتا خوب و دقیقی از ماهیت خوش خیم و یا بدخیم ندول مذکور می دهد.

جراحی تیروئید

جراحی تیروئید در برخی موارد لازم است. اگر گزارش FNA تعیین کننده نبوده، یا مشکوک به سرطان اعلام شده و یا سرطان گزارش شود ، در هر سه مورد دخالت جراحی ضروری است. همچنین در مواردی که تصویر نگاری مشخصات ندول را نگران کننده گزارش کرده و یا اینکه دلالت بر بزرگتر شدن آن نماید، جراحی توصیه می شود.زمانی که نای و مری تحت فشار قرار گرفته و سبب اختلال در بلع و یا تنفس بیمار شود نیز انجام عمل جراحی توصیه می گردد.

تیروئید چگونه جراحی می شود؟

در جراحی تیروئید، همه ی غده و یا بخشی از آن برداشته شده و جراحی نیز باید حتما در بیمارستان و تحت بیهوشی عمومی انجام شود.در این جراحی معمولا لوب گرفتار همراه با توده یا ضایعه ی داخل آن برداشته می شود. در مواردی به منظور تعیین بدخیمی احتمالی، نمونه ی برداشته شده

بلافاصله به آزمایشگاه فرستاده شده که توسط مطالعه ی سریع میکروسکوپی ماهیت بافتی آن مشخص می شود.گاهی بر اساس نتیجه ی فروزن سکشن، نسبت به برداشتن کل غده ی تیروئید و حتی بافت های گردنی اطراف غده ی تیروئید اقدام می شود.تصمیم برای برداشتن بافت کامل تیروئید

در اتاق عمل توسط جراح بر اساس فروزن سکشن گرفته می شود و احتمال عمل جراحی وسیع تر تومور، قبل از جراحی به خانواده و خود بیمار اعلام می گردد.یک روش دیگر جراحی، برداشتن لوب گرفتار و اتمام جراحی می باشد و بعد از دریافت جواب پاتولوژی قطعی، جراح تصمیم به عمل مجدد می گیرد.

توصیه های پس از جراحی

به دنبال جراحی اگر نیاز به دریافت دارو وجود داشته باشد، قبل از ترخیص از بیمارستان باید توضیح کافی به بیمار داده شود. دارو درمانی شامل تجویز هورمون تیروئید، کلسیم و ویتامین دی است.بعضی از علائم ممکن است طی دو تا سه روز بعد از عمل مشخص نشوند. ولی در صورتیکه با علائم زیر مواجه شدید حتما با پزشک مشورت شود:گزگز و مور مور شدن اطراف لب ها و دست ها،

درد فزاینده ی زخم، تب، تورم، خروج ترشح از زخم و اختلال تنفسی.اگر عمل جراحی برای سرطان تیروئید انجام شده باشد، درمان هورمونی جایگزین برای چند هفته به تعویق انداخته می شود. این اقدام سبب می شود که اسکن با ید رادیواکتیو، باقیمانده ی بافت تیروئید و وسعت انتشار سلول های بدخیم به غدد لنفاوی یا مناطق دیگر بدن را بهتر و دقیق تر مشخص نماید.

گردآوری: مجله ی اینترنتی دلگرم