حرف شنوی کودک
يکی از مشکلات رفتاری کودکان و نوجوانان مسئله ی حرف شنو نبودن است. اين مشکل، معمول ترين مسئله ای است که والدين و مربيان با آن دست به گريبان هستند تاحدی که از نظر آن ها، رفتارهای فرزندانشان چالش برانگيز و مشکل آفرين تلقی می شود، به ويژه اگر والدين و مربيان مهارت لازم برای مقابله با اين مشکل را نياموخته باشند.
مهم ترين مشخصه ی حرف شنو نبودن و نافرمانی کودکان و نوجوانان، ارايه ی الگوهای مکرر رفتاری منفی گرا، لجبازی و خصومت در برابر بزرگترها است که به صورت واکنش های منفی در قالب يک دندگی مستمر و مقاومت در برابر دستورهای بزرگترها، ناديده گرفتن مداوم قوانين و مقررات اعمال شده توسط آنان، مشاجره و ناتوانی در تحمل سرزنش بروز می کند.فرزندان دارای اين ويژگی،خصومت خود را به صورت پرخاشگری کلامی نشان می دهند.