همزمان با شهادت امام محمد تقی (جواد) (ع) در روز یکشنبه مورخ 14/7/92 مراسم سخنرانی به همراه روضه خوانی در مدرسه حضرت نرجس(س) برگزار گردید.

شرحی از سخنرانی حجت الاسلام والمسلمین حاج آقا هادی
امام جواد علیه السلام می فرمایند:
أَلْمُؤْمِنُ يَحْتاجُ إِلى تَوْفيق مِنَ اللّهِ، وَ واعِظ مِنْ نَفْسِهِ، وَ قَبُول مِمَّنْ يَنْصَحُهُ.
مؤمن نياز دارد به توفيقى از جانب خدا، و به پندگويى از سوى خودش، و به پذيرش از كسى كه او را نصيحت كند.
امام محمد تقی (جواد) علیه السلام:
اظْهارُ الشَّىْءِ قَبْلَ أَنْ يُسْتَحْكَمَ مَفْسَدَةٌ لَهُ.
اظهار چيزى قبل از آن كه محكم و پايدار شود سبب تباهى آن است.
همچنین ایشان به بیان فرازی از زندگینامه امام جواد (ع)، تعداد فرزندان سیره زندگی امام معصوم و نحوه شهادت ایشان سخن به میان آوردند.
و در آخر برنامه با روضه خوانی مجلس را به پایان رساندند.

نشسته بودم كه دوست آسماني من، جبرئيل، با شاخه‌هاي سنبل و ميخك (قَرَنفُل) نزد من آمد و آنها را به من داد، من آن دو را گرفتم و بوييدم و گفتم: دسته گل به چه مناسبتي است؟ دوستم گفت: مگر خبر نداري ؟ خداوند حوران بهشت را امر فرموده که تمام فردوس را تزيين كنند، به بادهاي بهشتي هم دستور داده تا با بوي انواع عطر بوزند، و حورالعين را به خواندن سوره‌هاي «طه» ، «ياسين» ، «شوري» و… امر فرمود، و به يک … .

جبرئيل هم ذوق زده و يك نفس، با آب و تاب مشغول تعريف بود اما من هنوز جوابم را نگرفته بودم . اين همه بريز و بپاش براي چه؟ مگر عروسيه؟! در اين فكرها بودم كه دوستم گفت: خدا به جارچي بهشت گفته كه جار بزند: اي پريان من! اي بهشتيان جمع شويد كه اينجا جشن عروسي است! فاطمه را عروس علي كردم

1- نياز مؤمن به سه چيز
أَلْمُؤْمِنُ يَحْتاجُ إِلى تَوْفيق مِنَ اللّهِ، وَ واعِظ مِنْ نَفْسِهِ، وَ قَبُول مِمَّنْ يَنْصَحُهُ.
مؤمن نياز دارد به توفيقى از جانب خدا، و به پندگويى از سوى خودش، و به پذيرش از كسى كه او را نصيحت كند.

2- استوار كن، آشكار كن!
إِظْهارُ الشَّىْءِ قَبْلَ أَنْ يُسْتَحْكَمَ مَفْسَدَةٌ لَهُ.
اظهار چيزى قبل از آن كه محكم و پايدار شود سبب تباهى آن است.

3- كيفيّت بيعت زنان با رسول خدا(صلى الله عليه وآله)
كانَتْ مُبايَعَةُ رَسُولِ اللّهِ(صلى الله عليه وآله وسلم( النِّساءَ أَنْ يَغْمِسَ يَدَهُ فى إِناء فيهِ ماءٌ ثُمَّ يُخْرِجُها وَ تَغْمِسُ النِّساءُ بِأَيْديهِنَّ فى ذلِكَ الاِْناءِ بِالاِْقْرارِ وَ الاِْيمانِ بِاللّهِ وَ التَّصْديقِ بِرَسُولِهِ عَلى ما أَخَذَ عَلَيْهِنَّ.
بيعت رسول خدا(صلى الله عليه وآله وسلم) با زنان اين چنين بود كه آن حضرت دستش را در ظرف آبى فرو مىبرد و بيرون مىآورد و زنان [نيز] با اقرار و ايمان به خدا و رسولش، دست در آن ظرف آب فرو مىكردند، به قصد تعهّد آنچه بر آنها لازم بود.

4- قطع نعمت، نتيجه ناسپاسى
لا يَنْقَطِعُ الْمَزيدُ مِنَ اللّهِ حَتّى يَنْقَطِعَ الشُّكْرُ مِنَ الْعِبادِ.
افزونى نعمت از جانب خدا بريده نشود تا آن هنگام كه شكرگزارى از سوى بندگان بريده شود.

5- تأخير در توبه
تَأخيرُ التَّوْبَةِ إِغْتِرارٌ وَ طُولُ التَّسْويفِ حَيْرَةٌ، وَ الاِْعْتِذارُ عَلَى اللّهِ هَلَكَةٌ وَ الاِْصْرارُ عَلَى الذَّنْبِ أَمْنٌ لِمَكْرِ اللّهِ « فَلا يَأْمَنُ مَكْرَ اللّهِ إِلاَّ الْقَوْمُ الْخاسِرُونَ.
)سوره اعراف، آيه 99) به تأخير انداختن توبه نوعى خودفريبى است، و وعده دروغ دادن نوعى سرگردانى است، و عذرتراشى در برابر خدا نابودى است، و پا فشارى بر گناه آسودگى از مكر خداست. از مكر خدا آسوده نباشند جز مردمان زيانكار.

ادامه »

به مناسبت شروع سال تحصیلی 93-92 مدارس الزهرا گلدشت، نرجس(س) یزدانشهر، کوثر تیران وفاطمه الزهرا ویلاشهر مراسمی در روز سه شنبه مورخ 9/7/92 از ساعت 8 الی 10 صبح در مدرسه علمیه الزهرا گلدشت برگزار نمودند.
این مراسم با حضور جناب حجت الاسلام والمسلمین حاج آقا ابطحی برگزار شد و محور سخنان ایشان در زمینه اهمیت علم آموزی، خوب درس خواندن و تلاش برای عالمه شدن و بیان الگویی مناسب همچون بانو مجتهده امین بود.
پایان جلسه با پذیرایی از طلاب و مراسم تشکر و قدردانی سرکار خانم توازئی مدیریت محترم مدرسه حضرت نرجس (س) از برگزار کنندگان این مراسم و شرکت کنندگان بود.

مولوی زادهٔ بلخیا وخش (شهری در افغانستان امروزی) بود و در زمان تصنیف آثارش (همچون مثنوی) در قونیه در دیار روم می‌زیست. با آنکه آثار مولوی به عموم جهانیان تعلق دارد، ولی پارسی‌ زبانان بهرهٔ خود را از او بیشتر می‌دانند، چرا که حدود شصت تا هفت هزار بیت او فارسی است و خطبه‌ها و نامه‌ها و تقریرات (تعالیم او به شاگردانش که آن را ثبت کردند و به فارسی غیرادبی و روزانه است او نیز به فارسی میباشد. و تنها حدود هزار بیت عربی و کمتر از پنجاه بیت به زبانهای یونانی/ترکی (اغلب به طور ملمع در شعر فارسی) شعر دارد.
پارسی گو گرچه تازی خوشتر است عشق را خود صد زبان دیگر است
و پسر مولانا نیز چندان بنا به اعتراف خودش در زبانهای ترکی/یونانی خوب روان نبوده است:
بگذر از گفت ترکی و رومی که از این اصطلاح محرومی
گوی از پارسی و تازی که در این دو همی خوش تازی
آثار مولانا به علاوه مناطق فارسیزبان، تاثیر فراوانی در هند و پاکستان و ترکیه و آسیایه میانه گذاشته است. آثار مولانا تأثیر فراوانی روی ادبیات و فرهنگ ترکی نیز داشته‌است. دلیل این امر این است که اکثر جانشینان مولوی در طریقهٔ تصوف مربوط به او از ناحیهٔ قونیه بودند و آرامگاه وی نیز در قونیه است.
ای بسا هندو و ترک همزبان ای بسا دو ترک چون بیگانگان
برخی مولوی‌شناسان (ازجمله عبدالحسین زرین‌کوب) برآن‌اند که در دوران مولوی، زبان مردم کوچه و بازار قونیه، زبان فارسی بوده‌است. جلال الدین همایی در این رابطه به این بیت پسر مولانا (که پس از چند بیت عربی آن را سرود) اشاره میکند.
فارسی گو که جمله دریابند گرچه زین غافلاند و در خوابند

ادامه »

دو هفته پس از شروع جنگ، بنده و آقاي عندليب دوباره به ستاد مركزي سپاه مراجعه كرديم و پيگير پرونده خودمان شديم. گفتند: «چه خبرتان است؟ چرا اين قدر عجله مي‌كنيد؟ كار حساب و كتاب دارد!».
سردار «محمدعلي جعفري» فرمانده كل سپاه پاسداران انقلاب اسلامي است كه در سال‌هاي دفاع مقدس، به نام نظامي‌اش، «عزيز جعفري» شهرت پيدا كرد؛ كتاب «كالك هاي خاكي» خاطرات شفاهي عزيز جعفري را از زمان تولد تا تابستان 1361 در بر مي‌گيرد، كه روايت خواندني او را از روزهاي نخست جنگ تحميلي عراق عليه ايران در ادامه مي‌آيد:
***
به خاطر دارم اواسط شهريور ماه 1359 من و آقاي عندليب، براي فراگيري آموزش‌هاي لازم، به ستاد مركزي سپاه در خيابان پاسداران تهران مراجعه كرديم و پيش آقايي به نام سنجقي تشكيل پرونده داديم. بعد از گرفتن مدارك و تشكيل پرونده، مسئولان سپاه به ما گفتند: «برويد تا به شما اطلاع بدهيم».
از آن روز به بعد كار من و علي‌رضا اين شده بود كه هر روز برويم ستاد مركزي سپاه و پيگير پرونده‌مان باشيم؛ ولي جواب مشخصي از طرف سپاه به ما داده نمي‌شد. هم‌زمان با اين پيگيري‌هاي بي‌حاصل، در 31 شهريور ماه 1359 جنگ سراسري رژيم صدام حسين تكريتي عليه ايران شروع شد؛ جنگي كه به قصد نابودي جمهوري اسلامي ايران طراحي شده بود و در ابتداي امر هم اوضاع به گونه‌اي پيش مي‌رفت كه همه مدعيان نبوغ سياسي از آن جنگ جز اين استنباطي نداشتند؛ همه، به جز يك نفر و آن امام خميني(ره) بود كه وقتي خبر تهاجم مسلحانه صدام به خاك ايران را به ايشان دادند فرمودند: «الخير في ما وقع!». باور كنيد سخنان امام، به خصوص آنجا كه گفتند: «ديوانه‌اي آمده و سنگي انداخته و فرار كرده و ما آن‌چنان سيلي به صدام بزنيم كه ديگر قدرت بلند شدن نداشته باشد.»، مثل آب سردي بود كه بر آتش اعصاب و عواطف ملتهب ملت ايران ريخته شد. همه را آرام كرد.
دو هفته پس از شروع جنگ، بنده و آقاي عندليب دوباره به ستاد مركزي سپاه مراجعه كرديم و پيگير پرونده خودمان شديم. گفتند: «چه خبرتان است؟ چرا اين قدر عجله مي‌كنيد؟ كار حساب و كتاب دارد!» گفتيم: «بابا! دو هفته است جنگ شروع شده. ما مي‌خواهيم ببينيم اگر اين كار ما درست نمي‌شود، حداقل برويم جبهه و عليه عراقي‌ها بجنگيم.» باز گفتند: «فعلاً بايد صبر كنيد».
17 مهرماه 1359 دوباره به آنجا مراجعه كرديم و باز ديديم جواب آقايان همان جواب قبلي است. همان‌جا با عندليب نشستيم كنار جدول خيابان و بين خودمان دو دو تا چهار تا كرديم. از يك طرف دلمان راضي نمي‌شد غيرتمان را زير پا بگذاريم و همين‌طور شاهد حمله دشمن به خاك كشورمان باشيم، از طرف ديگر هم اميدوار بوديم با درست شدن كارمان سران توطئه‌گر ضد انقلابي مقيم خارج را به سزاي اعمالشان برسانيم.
هفته سوم جنگ، وقتي خرمشهر در آستانه سقوط قرار گرفت و اشتياق ما براي حضور در جبهه دو برابر شد، رفتيم سراغ آقاي سنجقي تا جواب قطعي را از او بگيريم. ايشان مثل دفعات قبل گفت: «پرونده شما دو نفر هنوز هم در حال بررسي است.» اين جواب را كه از آقاي سنجقي گرفتيم از ستاد مركزي سپاه خارج شديم و داخل يكي از كوچه‌هاي مشرف به خيابان پاسداران قدم‌زنان با هم بحث كرديم و دنبال راه‌حل گشتيم. من به عندليب گفتم: «علي‌رضا، غيرت تو اجازه مي‌دهد الان كه عراقي‌ها دارند همه چيز را نابود مي‌كنند و مي‌آيند جلو و شهرهاي خرمشهر و آبادان و سوسنگرد و ديگر شهرهاي مرزي ايران را در آستانه سقوط قرار داده‌اند ما به بهانه اينكه مي‌خواهيم به خارج از كشور اعزام بشويم، تماشاچي اين وضعيت بمانيم و شاهد جنايات بعثي‌ها در مملكت‌مان باشيم؟!» علي‌رضا گفت: «راست مي‌گويي. اين برادرهاي ستاد مركزي سپاه هم كه معلوم نيست كي مي‌خواهند به ما جواب بدهند. بهتر است ديگر منتظر جواب آنها نمانيم و برويم جبهه».
در حاشيه، اين مطلب را هم بايد بگويم كه در آن روزها ما نه بسيج را مي‌شناختيم و نه با سپاه ارتباط چنداني داشتيم. دو تا بچه شهرستاني دانشجوي مقيم تهران بوديم. من در خانه اجاره‌اي زندگي مي‌كردم. علي‌رضا هم در خوابگاه دانشجويان كوي دانشگاه، انتهاي خيابان اميرآباد، مقيم بود.
تصميم گرفتيم سريع كارها را رو به راه كنيم و راه بيفتيم. همان روز به يكي از دوستانم تلفن كردم و گفتم: «اگر كوله‌پشتي دم دست داري، هر چه سريع‌تر آن را بياور و بده به من. بدجوري كوله‌ لازمم!» آن بنده خدا هم كوله كوچك سربازي خودش را داد به من.
صبح روز بعد، به دفتر انجمن اسلامي دانشگاه رفتم و يك معرفي‌نامه براي خودم و يكي هم براي علي‌رضا عندليب با اين متن نوشتم:
بسمه تعالي
به: سپاه پاسداران انقلاب اسلامي جبهه جنوب
با سلام
بدين وسيله برادران محمدعلي جعفري و علي‌رضا عندليب كه مورد تأييد انجمن اسلامي دانشگاه تهران هستند، جهت همكاري به حضور شما معرفي مي‌شوند.
امضا: انجمن اسلامي دانشگاه تهران
بعد هم مهر انجمن اسلامي را كه دست خودم بود كوبيدم زير نامه و… خلاص!

در روز دوشنبه مورخ 1/7/92 مراسمی به مناسبت ایام دفاع مقدس برگزار گردید.
که در طی آن سرکار خانم مرادی استاد اخلاق ، خاطرات خود را پیرامون جنگ بیان نمود و در قسمت بعد برنامه سخنرانی جناب آقای حجت الاسلام والمسلمین احمدی نماینده ولی فقیه در شهرستان نجف آباد با موضوع دفاع مقدس وبیان خاطرات خود از جنگ بیان گردید.
همچنین نمایشگاهی با موضوع دفاع مقدس در مدرسه با همکاری طلاب برگزار گردید در این نمایشگاه از عکس، پوستر، وسایل بازمانده از برخی شهدا و… استفاده شده بود.
و در پایان بروشورهایی با موضوع دفاع مقدس و طلاب شهید به طلاب اهدا گردید.
تعداد شرکت کننده در این مراسم 120 نفر.

یک دسته کبوتر دل من نذر تو کرده است
با دفتری از شور غزل آبی یکدست
هر شب من و این پنجره با خواب غریبیم
آخر به خدا طاقتمان می رود از دست
صد بار به دنبال تو راهی شده ام، حیف
هر بار کسی مثل خودم راه مرا بست
من خسته ام از کوچه و پس کوچه این شهر
هر راه رسیدن به تو خوردست به بن بست
مجنون شده از تو غزل حضرت حافظ
هر مصرع سعدی شده از نام تو سرمست
آقا همه اشعار مرا دور بریزید
وقتی که در این شهرم و در من نفسی هست
پرستو علی عسگر نجاد

قال رضا (ع): رَحِمَ اللهُ عَبداً اَحیا اَمرَنا ، قیلَ: کَیفَ یُحیی اَمرَکُم؟
قالَ: یَتَعَلَّمُ عُلُومَنا وَ یُعَلِّمُها النّاس.
فرمود: رحمت خدا بر کسی باد که امر ما را زنده نماید.
سوال شد: چگونه؟ حضرت پاسخ داد: علوم ما را فرا گیرد و به دیگران بیاموزد.

به مناسبت میلاد مسعود امام رضا(ع) مراسم جشنی به همراه مولودی خوانی سه شنبه مورخ 26/6/92 به همراه برنامه پذیرائی با صرف صبحانه با تعداد95  نفر از طلاب مدرسه برگزار گردید.

خدارا سپاس می‌گوییم که بار دیگر توفیق عطا فرمود تا در خدمت شاگردان اهل بیت علیهم السلام باشیم و از خداوند متعال و وجود پر برکت ومقدس حضرت ولی عصر دعای خیر در جهت توفیق شاگردی ایشان را طلب نماییم.
شروع برنامه‌های مدرسه با تلاوتی از آیات قرآن کریم و قرائت دعای عهد و سپس سخنرانی حجت الاسلام والمسلمین جناب آقای حججی مؤسس محترم مدرسه پیرامون اهمیت علم ودانش و اهمیت به‌کار گیری آن و شئونات طلبگی و پس از آن سخنرانی مدیر محترمه سرکار خانم توازیی در ارتباط با اهداف حوزه‌های علمیه و تحصیل در آن که باید حتما همراه با تقویت ایمان وتزکیه باشد و پس از بیان احادیثی در این زمینه در خصوص شروع کلاسها و برنامه‌هایی که در طول ترم باید برگزار شود صحبت نمودند.
مسئول آموزش طرح‌ها و برنامه‌های آموزشی را در امر تعلیم وتربیت به منظور کاهش مشکلات طلاب به اساتید ارائه نمودند . سپس برنامه‌های فرهنگی و پژوهشی معرفی گردیدند. و پس از پذیرایی از طلاب و معرفی کلاسها برای پایه‌ها ، طلاب گرامی همراه اساتید در کلاس درس حاضر گردیدند.