1- انجام سجده شکر بعد از پایان نماز و 3 مرتبه گفتن ذکر شکراً لله و یا با یک نفس 14 مرتبه بگوید یا واسع یا وهاب.
در روایت داریم که اگر انسان این سجده را بعد نماز به جا آورد از سمت خداوند ندا می آید من این بنده را شکر می کنم آنچنان که او مرا شکر نمود و من بنده ام را اقبال می کنم همانطور که او مرا اقبال نمود.
2- به جا آوردن یک سجده شکر بین اذان و اقامه، در روایت دارریم به جا آوردن این سجده بسیار فضیلت دارد و با انجام آن گناهان انسان بخشیده می شود.
3- به جا آوردن سجده شکر بعد از بیدار شدن از خواب که در روایت است هر گاه پیغمبر(ص) از خواب بیدار می شدند سجده شکر به جا می آوردند به شکرانه اینکه الحمدالله که من امروز از خواب بیدار شدم.
4- به جا آوردن سجده همراه با به خواندن ذکر یونسیه( لا اله الا انت سبحانک انی کنت من الظالمین)
استاد حوزه اظهار داشت:
مرحوم نخودکی این ذکر را برای افراد معمولی 110 مرتبه توصیه می کردند. بهترین زمان برای بیان این ذکر بعد از نماز عشاء است.
وی ادامه داد:
گاهی عبادتی انجام می دهیم، آنچه انسان را می سازد دوام بر آن عبادت است.
حجت الاسلام حقیقی افزود:
از شب اول ماه رجب تا آخر، از شب تا صبح از طرف خداوند ندا می آید همنشین کسی هستم که همنشین من است.
وی تصریح کرد:
یک ختم بسیار مجرب، برای طلب حاجت از آستان حضرت حق، ختم بسم الله الرحمن الرحیم است که به تعداد 786 مرتبه در حالیکه با وضو و رو به قبله باشد و بعد از آن 132 مرتبه صلوات بر محمد و آل محمد بفرستد.
استاد حوزه اظهار داشت:
یکی از والاترین معارفی که قرآن کریم برای ما آورده است معرفت نفس است، اینکه انسان خود را بشناسد.
از کسانی نباشید که خداوند را فراموش کرده اند و خداوند آنها را از یاد برده است. یکی از والاترین معارف این است که انسان خود را بشناسد و هر که خود را شناخت خدای خود را نیز می شناسد.
وی تاکید کرد:
یکی از ابواب معرفت نفس این است که 1- انسان بداند بدنش موقتی است. هر چه انسان سنش بالا رود قوایش کمتر می شود تا جایی که دیگر نمی تواند دستش را حرکت دهد. در قرآن آمده است ما به هر کس که عمر دهیم او را می شکنیم آیا تعقل نمی کنید. درسی که می توان از این آیه گرفت این است که تا جوان هستید قدر جوانی خود را بدانید. انسان هر کار که انجام داد در جوانی انجام داد.
2- انسان بداند حقیقت انسان روح انسان است نه بدن او. ارزش انسان به ارزش روح اوست.
3- روح انسان همیشگی است مدتی در این دنیا هستیم و می رویم. بدن برزخی ما اعمالی است که در دنیا کسب کرده ایم. زینت هایی که برای بدن است عاریه است. این بدن را به ما داده اند تا به وسیله این بدن روحمان را تعالی کنیم و حقیقت خود را به عالی ترین درجات برسانیم و صاحب نفس مطمئنه شویم.
در خطبه 183 نهج البلاغه آمده: از این بدنهایتان بگیرید و به جانهایتان بدهید. وقتی قرآن می خوانید از بدن می گیرید و به جانتان می بخشید. اگر بدن را در خدمت تعالی روح قرار دهید این وسیله کمالتان است.
4- همانطور که حقیقت روح پایدار و ابدی است کمالاتی که به وسیله بدن به جان می دهید همیشگی است.
امام صادق(ع) می فرمایند: یک لحظه که انسان در دنیا می توانست ذکر خدا را بگوید و نگفته است ضرر کرده است.
حجت الاسلام حقیقی افزود:
در اینجا راهکارهایی را برای تعالی روح بیان می کنیم. اول یک عزم جدی بگیریم، یک تصمیم ناگسستنی.یکی از آفات بزرگ، سستی و تنبلی است. تنبلی به دین و دنیا ضرر می زند. دوم، توکل بر خدا کن، ‌این را در وجودمان تقویت کنیم و در تمام امور خود را به خداوند بسپاریم. تنها حقیقتی که انسان می تواند به آن تکیه کند توکل بر خداست.سوم، مغتنم شمردن فرصت. امام علی(ع) می فرمایند: ضایع کردن وقت غصه دارد. در روایت است یکی از دامهای بزرگ شیطان تضییع وقت است. امام علی(ع) می فرمایند: فرصت های خوب را قدر بدانید فرصت ها مانند ابر می گذرند.

صفحات: 1· 2