همانطور که آیه زیر اشاره به این موضوع دارد:
یَا نِسَاءَ النَّبِیِّ لَسْتُنَّ کَأَحَدٍ مِنَ النِّسَاءِ إِنِ اتَّقَیْتُنَّ فَلاَ تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَیَطْمَعَ الَّذِی فِی قَلْبِهِ مَرَضٌ وَ قُلْنَ قَوْلاً مَعْرُوفاً
ای همسران پیامبر،شما مانند هیچ یک از زنان [ دیگر ] نیستید، اگر سَرِ پروا دارید پس به ناز سخن مگویید تا آنکه در دلش بیماری است طمع ورزد; و گفتاری شایسته گویید.
یعنی ای همسران پیامبر ، شما با زنهای دیگر فرق دارید و مانند یک زن متعارف نیستید و بعدمی فرماید : فلا تخضعن بالقول که از صدر آیه معلوم می شود این حکم مشخص می شود که این خطاب برای تاکید مساله است و گرنه حکم، مخصوص زنان پیامبر نیست و شامل همه زنها می شود.که صدا را رقیق و نازک نکنید، مهیجانه حرف نزنید، و محرکانه سخن نگویید.
در یک جا می فرماید: وقلن قولا معروفا همچنین اشاره به این دارد که یعنی حرف خوب بزنید و در جای دیگر می گوید فلا تخضعن بالقول یعنی سخن را خوب ادا کنیدکه نه محتوای حرفتان محرک باشد شکی نیست که اگر اسماع یعنی رساندن صوت به گوش مرد به قصد تهییج و تحریک باشد حرام است و فتوا نیز بر همین است.
(کتاب زن در آینه جلال و جمال)

صفحات: 1· 2