ناخن جویدن یکی از عاداتی است که بسیاری از مردم در زمان اضطراب و نگرانی برای آرام کردن خود به آن روی می آورند. این کار می تواند نشانه ای از عدم تعادل عاطفی باشد، اما ناخن جویدن می تواند به مشکلات سلامت جدی و قابل مشاهده منجر شود.
ناخن جویدن می تواند دیگر رفتارهای استرسی مربوط به دهان مانند مداد جویدن، گاز گرفتن لب ها یا سیگار کشیدن را موجب شود.
موضوع: "روانشناسی"
نرگس كه 27 سال دارد 4 سال است ازدواج كرده است. او و شوهرش زیاد با هم بحث می‌كنند. هردو تحصیل كرده‌اند و در مورد زندگی و شیوه‌های مدیریت آن اختلاف نظرهایی دارند. اما هیچ یك در مقابل دیگری كوتاه نمی‌آید. نرگس هر وقت از جر و بحث با همسرش خسته می‌شود، به اتاق خواب می‌رود و در را قفل می‌كند.
ادامه یك بحث طولانی و بی‌فایده بهتر است یا درك متقابل و آموختن مكالمه و تفاهم؟ فكر می‌كنم جوابش مشخص باشد. اگر شما هم با همسرتان درچنین مواردی نمی‌دانید باید بحث را به كجا بكشید می‌توانید از توصیه‌های كارشناسان بهره بگیرید.
آرایش کردن امروزه در بسیاری از جوامع مخصوصا ایران رواج پیدا کرده است,می‌توان گفت افرادی که شخصیت زیبا، فرهیخته و پخته‌ای دارند از نظر ظاهری نرمال، شیک، تمیز و مرتب هستند.آیا شما هم جزو افرادی هستید که زیاد آرایش می کنند و با آرایش نسبتا غلیظ در اجتماع ظاهر می شوند؟ این کار شما به اعتماد به نفس و روحیه شخصی تان بر می گردد؛ با ما همراه باشید.
قربانی با بیان این مطلب، اظهار کرد: فردی که ذهن آرام و افکار سازمان یافته‌ای داشته و به خود نگاه مثبتی دارد از حرمت و اعتماد به نفس بالا و تا حدودی از شخصیت عمیقی برخوردار است، چنین فردی چندان ضرورتی نمی‌بیند که برای جلب نظر و قضاوت دیگران دست به اعمال تأییدی بزند.
از مهم‌ترین واكنش‌هایی كه فرزند مورد تبعیض واقع شده از خود نشان می‌دهد، حسادت او نسبت به دیگر فرزندان است. در این‌گونه مواقع حس انتقام‌جویی در فرزند شعله‌ور می‌شود و ممكن است خواهر و برادر رابطه خوبی حتی در دوران بزرگسالی نداشته باشند.
محبوبه هنوز نتوانسته پدرش را متقاعد كند كه باید پول توجیبی یكسانی با برادر كوچك‌تر از خودش داشته باشد. هربار كه درباره این موضوع با پدرش صحبت می‌كند تنها یك پاسخ می‌شنود؛ « اون پسره، فرق می‌كنه، خرجش بیشتره، تو چه خرجی داری! »
<
br />
زمانیکه اعتماد به نفس کافی ندارید، قابلیتهای خود را نادیده می‌گیرید و یا اینکه هدف خاصی در زندگی دنبال نمی‌کنید و به نقاط ضعف خودتان و نقاط قوت دیگران نگاه کنید، ممکن است در گرداب مقایسه کردن قرار گیرید. خانواده و آشنایان فلان ماشین را دارند، من ندارم! دوستم در این زمینه تحصیل کرده است من نکرده ام! خاله ام به اروپا سفر کرده است چرا من سفری نداشته باشم!…. نتیجه چنین مقایسه ها می شود حسرت، حسادت، غبطه خوردن…
بغض گلوی‌تان را گرفته‌است. اشک تا پشت پلک‌های‌تان هجوم آورده، کافی است پلک بزنید و اشک سرازیر شود. رنگ به رو ندارید یا از شدت غم و ناراحتی، صورت‌تان برافروخته شده است. صدای‌تان را صاف می‌کنید و تلاش می کنید محکم صحبت کنید، اما لرزشش کاملا پیداست و فقط می‌خواهید فریاد بزنید…
این قدر گریه می‌کنید که چشم‌های‌تان دیگر توان دیدن ندارند. حال‌تان اما خوب نمی‌شود! به این دلیل که به موقع ابراز احساسات نکرده‌اید. واکنش نشان نداده‌اید. به قول معروف حق طرف را کف دستش نگذاشته‌اید. روانشناسان عقیده دارند باید به موقع، به جا و به اندازه، واکنش نشان داد. درغیر این صورت، خشم، غم، رنج و غصه و حتی گاهی شادی در روان‌تان جمع شده و به شکل‌های دیگری مانند مشکلات جسمی، روانی و یا واکنش ناگهانی در شرایط نامناسب و به شکل نامناسب بروز میکند. به نظر شما چه طور باید ناراحتی و غم‌مان را بروز بدهیم؟ بهترین راهکار نشان دادن غم‌مان چیست؟
من اغلب بی دلیل دچار استرس می شوم و نمی دانم چطور باید با این شرایط كنار بیایم و شرایط را كنترل كنم؟
بهترین راه برای کنترل این استرس های بی دلیل تفکر در مورد آن است. خوب است در این مواقع از خود سوال کنید “چرا من اضطراب دارم؟ آیا این مسئله تا این حد تنش برانگیز است و اهمیت دارد؟ اگر من اضطراب نداشته باشم چه می شود؟ آیا اضطراب من نتیجه بهتری ایجاد میکند؟ “
از طرفی سعی کنید با خودآگاهی و فکرکردن به اضطراب موجود تلاش در آرام کردن خود کنید. با تنفس های آرام و عمیق برای چند لحظه و تمرکز بر روی آن آرامش را در خود ایجاد کنید و ذهن را به موضوع دیگری معطوف سازید. شاید در ابتدا لازم باشد در طول روز چندین بار این تمرین را داشته باشید اما با این تمرین ذهن را عادت می دهید در اضطراب باقی نماند.
کودکی با چشم های نگران، بدون اینکه متوجه باشد، یکسره در حال جویدن ناخن هایش است! این تصویر برای والدین چندان ناآشنا نیست چون تعداد زیادی از آنها با این معضل مواجه اند. موضوعی بی اهمیت که کم کم بزرگ می شود تا تمام ذهن شما را از «چرا» و «چه کنم» پر می کند.
کودکی با چشم های نگران، بدون اینکه متوجه باشد، یکسره در حال جویدن ناخن هایش است! این تصویر برای والدین چندان ناآشنا نیست چون تعداد زیادی از آنها با این معضل مواجه اند. موضوعی بی اهمیت که کم کم بزرگ می شود تا تمام ذهن شما را از «چرا» و «چه کنم» پر می کند. مسائل بهداشتی مثل آلودگی هایی که ممکن است در زیر ناخن جمع شود و احتمال ابتلا به بیماری از طریق آنها وجود دارد به کنار؛ دیدن منظره ناخن جویدن یک کودک بیشتر به این خاطر که اضطراب و عصبی بودن او را به شما منتقل می کند، آزاردهنده است. شاید به همین دلایل، این رفتار بچه ها خیلی زود به معضل بزرگی برای والدین تبدیل می شود و حتی باعث بروز خشم و عصبانیت آنها می شود.
صفحات: 1· 2
سالمندی یکی از مراحل مختلف رشدی انسان ها است که در آن افراد ممکن است بیشتر به افسردگی مبتلا بشوند. در این مرحله از زندگی اتفاقات ناگوار بیشتری برای فرد رخ می دهد مثل از دست دادن همسر، دوست، ناتوان شدن ضعف جسمانی و … . اطرافیان می توانند نقش زیادی را بر روی سرحال کردن سالمندشان داشته باشند.
افراد به مرحله سالمندی می رسند نسبت به برقراری ارتباط با دیگران حساس تر می شوند. نوع ارتباطی که اطرافیان یک سالمند با او برقرار می کند می تواند تاثیر زیادی را بر روی نشاط سالمند بگذارد. در این مرحله از زندگی سالمند احساس می کند ناتوان شده است و اگر اطرافیانش به او بی توجهی کنند می توانند بر این فکر او دامن بزنند و فکر او را برایش تایید کنند. پس سعی کنید با سالمندتان ارتباطی همچون ارتباط با افراد جوان تر داشته باشید.
صفحات: 1· 2
خوراندن دارو به کودک:وادار کردن کودک به انجام کاري که دوست ندارد، واقعا سخت است؛ به خصوص که اين کار خوردن خوراکي تلخ و عجيبي باشد که هر چند ساعت بايد تکرار شود. کودک در زمان بيماري معمولا لجبازتر و بدحال تر است و همين دادن دارو را به او سخت تر مي کند.
خوراندن دارو به کودک و راههای خوراندن دارو به کودک
والدين روش هاي مختلفي براي خوراندن دارو به کودک دارند اما ممکن است بعضي از اين روش ها چندان مورد تاييد پزشکان نباشد و گاه بعضي از آن ها اثر دارو را از بين ببرد. نکات زير مي تواند به والدين در مورد روش هاي مختلف دارو دادن به کودکان در سنين مختلف کمک کند.
صفحات: 1· 2
